Minneapolis en St. Pauls!

29 september 2015 - Amersfoort, Nederland

In de ochtend neem ik te voet, de inmiddels voor mij bekende, route naar het busstation. Langzaam zie ik de wolkenkrabbers weer tot me naderen. Ik weet inmiddels hoe ik moet reizen. Dat denk ik althans. Ik loop naar de plek waar volgens mij een bushalte moet zijn. Helaas is er in geen velden of wegen een bus te vinden die daadwerkelijk bij deze halte stopt. Een andere optie is de bekende noord-zuid lijn en dan zien hoe dat uitpakt. Ik ga nu niet richting the mall of America, maar neem een andere afslag. Ik ga richting downtown St. Pauls.

 

Ben je in NY snel overtuigd van het idee dat dat een wereldstad is. Daar bruist immers alles, in dit gedeelte is dat wel anders. Soms heeft de omgeving wat weg van een regionaal dorpje en soms denk ik dat een dorpje passeer welke decennia lang niet gemoderniseerd is. Het ziet er netjes uit, maar wel gedateerd. Niettemin heeft het wel wat, iets gemoedelijks. Ik verlaat de metro bij het station van de senaat. Niet ver weg loop ik tegen dit gebouw aan. Helaas staat het volledig in de steigers en kan ik het niet bezoeken. Ik ga nu lopend verder naar een van de schoonheden van deze stad. Een plek waarna deze stad is genoemd. In de verte zie ik Cathedral St. Paul al liggen. Indrukkend vanwege zijn opvang, maar vooral het aangezicht is mooi om te aanschouwen.

 

Ondanks dat de kathedraal goed zichtbaar is, moet ik nog wel een flink stukje lopen. Ook dit is een rustige buurt. Aangekomen bij de kathedraal, is binnenin ook pracht en praal te bewonderen. Het is niet alleen heel rustig wanneer ik opga in de omgeving, maar ook lekker cool. Ook in dit gedeelte van de USA is het zomer en lekker warm. Het is dan ook grappig om bij de metro knopjes te zien waarop de kachel zeg maar aangaat als je op de metro moet wachten. In de winter kan het hier dan ook wel vreselijk koud zijn.

 

Ik loop weer richting downtown. In de verte zie ik een bijzonder gebouw dat ik van dichterbij wil zien. Het is het science museum. Dit is ook per bus bereikbaar, maar die bus heb ik dus niet kunnen vinden. Ik heb het museum nu alsnog gevonden. Bij binnenkomst word ik verwelkomt door een reusachtige dinosauriër, althans de botten hangen er. Ik neem de mogelijkheden door en besluit naast het museum ook een film te bezoeken. Deze film is te zien in een omnitheater wat een bijzonder effect heeft. De film behandelt de successen, de missers het verdriet bij de rampen en de trots zien van het ruimteprogramma. De aanwezige Amerikanen zijn na afloop duidelijk trots op het bereikte resultaat.

 

Ik ga het museum binnen en naast een gigantische astronaut die vier verdiepingen groot is, zijn er vele proefjes die je kan doen. Spelen met misleiding van grootte van objecten. ook hier komt het milieu weer om de hoek kijken. Hoe zit het menselijk lichaam in elkaar, hoe zat het nu met de dinosauriërs en hoe gaat het in de ruimte om maar wat te noemen. je komt het hier allemaal tegen en het is leerzaam om te zijn.

Na een middag luisteren, zien en proberen ga ik weer terug met de metro naar Minneapolis. Ik ga helemaal door tot aan het stadion, waarbij elke thuiswedstrijd een uitverkocht stadium is voor de Minnesota twins. Die ook dit seizoen weer proberen honkbalhistorie te schrijven. Ik loop een stukje terug naar de binnenstad en ga bij een restaurantje wat drinken. Ook hier kunnen ze de leeftijd van mij goed inschatten en bewijs ik dat door mijn rijbewijs te laten zien. Ik weet inmiddels dat ik niet alles tegelijk moet bestellen en het lukt me deze keer zowaar in delen te bestellen, zodat niet alles tegelijkertijd op mijn tafeltje verschijnt. Langzaam verdwijnt de zon een beetje, maar in tegenstelling tot mijn periode in Zuid Amerika blijft het hier langer licht.

Mijn bus neemt me terug naar het busstation bij het hotel. Wanneer ik op de brug over de snelweg even stilsta zie ik voor de laatste keer de wolkenkrabbers van de stad. een stad, maar eigenlijk ook wel een leuk regionaal dorpje. Na twee weken tijd reizen heb ik zeven staten doorkruist en ongelooflijk veel gezien. Voor nu is het tijd om te rusten morgen naar het vliegveld te gaan voor de terugreis naar Charleston/Summerville.

1 Reactie

  1. Gert jan eikmans:
    29 september 2015
    Hallo Hjalmae,

    Weer bijzonder aardige kijk op wat je hebt ervaren!
    Mvrgr
    Gert Jan