International falls en regenboog

Halverwege de weg naar Internationall Falls heb ik een overnachting. Inmiddels had ik North Dakota verlaten en dus weer teruggekeerd in Minnesota. De volgende plek die ik bezoek is dichtbij de grens van Canada. Ik ga op weg naar het Voyageurs park. Dit is een park gelegen aan het water, Rainy Lake. Bij aankomst blijkt de voorspelling van het weer niet veel goeds te voorspellen. Ik kan nog wel even buiten lopen, maar ga dan toch snel naar binnen.

Niet veel later knalt en flitst alles om ons heen gevolgd door de bekende regenbuien. De boottochten van die dag worden afgelast vanwege het weer en ook andere activiteiten vallen letterlijk in het water. Het is daarentegen wel mooi om vanuit het visitor center over het meer te kijken. Alle bootjes spoeden zich naar de kant, voor zo ver nog op het water.

Na de regenbui maak ik nog een kleine wandeling in de omgeving. Gezien de voorspellingen voor de rest van de dag (rain) ga ik naar het hotel. Ik vraag nog naar de boottochten voor morgen, maar dan kan pas morgenmiddag zekerheid over gegeven worden. Op de weg naar het hotel denk ik daar over na. Ik ga per ongeluk 

een afslag te vroeg naar rechts. Voordat ik het weet sta ik opeens in de rij voor customs. Anders gezegd in de rij voor de grensovergang naar Canada. Dit is toch niet echt de bedoeling en ook niet handig met een huurauto. Ik weet op tijd om te draaien en vervolg mijn weg. Grappig genoeg krijg ik op mijn telefoon een melding met, welkom in Canada. Ik heb in ieder geval wel Canada gezien, maar dan van een kleine afstand.

Het hotel heeft voor de verandering ook een eigen restaurant en dat is eigenlijk ook wel zo handig. Ik bedenk dat ik morgen geen zekerheid heb of een boottocht mogelijk is en dat er verder hier niet veel te doen is. Ik besluit om morgen door te reizen naar Duluth. Dit is de oostkant van Minnesota en grenst aan de staat Wisconsin.

Na het diner kijk ik nog even naar de televisie. Het witte huis is versierd in alle kleuren van de regenboog. Het hooggerechtshof heeft vandaag besloten dat het huwelijk tussen mensen met hetzelfde geslacht toegestaan is in heel USA. Op TV zie ik feestende mensen op de straat. Ook zijn er andere reacties van mensen die dit het ergste gebeurtenis is en te vergelijken is met de aanslagen van 

11 september 2001. Niettemin is de meerderheid is toch wel voor. Ik denk terug aan de invoering in Nederland. Dat was in april 2001. Niettemin is USA veel sneller met invoering dan grootste deel van de wereld. De liefde tussen twee personen is gelukkig ook hier vanaf nu belangrijker dan het geslacht.

Met deze wetenschap ga ik met voldaan gevoel slapen.